Friday, February 16, 2007

Το σκοτάδι...

- Μα που θα τρέχεις τώρα μέσα στη νύχτα? Μήπως θέλεις να έρθω μαζί σου?
- Οχι βρε μαμά, άσε θα πάω μόνη μου.

Αργότερα...στην κουζίνα...νύχτα...να πλένω πιάτα! στο μισοσκόταδο.
Μου φαίνεται πως άκουω εναν θόρυβο στην κρεβατοκάμαρα...
το υπόλοιπο σπίτι μέσα στο σκοτάδι...
συνεχίζω ατάραχη...
ξανακούω κάτι, πιο έντονα αυτή τη φορά...αρχίζω να φοβάμαι...
κλείνω τή βρύση και αφουγκράζομαι...
δεν μπορώ όμως γιατί η καρδιά μου χτυπάει δυνατά και οι χτύποι της καρδιάς μου έχουν γεμίσει τα αυτιά μου...
ο θόρυβος ξανακούγεται...πιο κοντά μου αυτή την φορά...
ταυτόχρονα ανάβει και σβήνει το φώς στο διάδρομο...
νιώθω πανικό...έχω αρχίσει να τρέμω από το φόβο μου...

αρπάζω ένα κουζινομάχαιρο απο το συρτάρι και πηγαίνω πρός το σκοτεινό διάδρομο...
δεν εχω ξανανιώσει τόσο φοβισμένη...

μέσα στο σκοτάδι βλέπω πως είναι κάποιος στο διάδρομο του σπιτιού και έρχεται
πρός εμένα...
το χέρι μου τρέμει...όμως πρέπει να αμυνθώ...
σηκώνω το μαχαίρι και ετοιμάζομαι να χτυπήσω τη φιγούρα που πλησιάζει...

μια στιγμή πρίν το μαχαίρι βρεί το στόχο του, ανάβει το φως και βλέπω πως η φιγούρα είναι ο Γιάννης!



Ξυπνάω ουρλιάζοντας...
ξυπνάει και ο Γιάννης από τις φωνές μου.

Τέσσερις παρά τέταρτο το πρωί...

Μέχρι να ξανακοιμηθώ πήγε πέντε...

Wednesday, February 14, 2007

Αγάπη...


Οχι επειδή σήμερα είναι του Αγ. Βαλεντίνου...
άλλωστε πάντα πίστευα πως είναι μια καθαρά και μόνο εμπορική ημέρα, ευκαιρία για να δουλέψουν λίγο τα ανθοπωλεία, τα ζαχαροπλαστεία και τα μαγαζιά με είδη δώρων (άσχετα βέβαια που κάθε χρόνο υποκύπτω κι εγώ στο κλίμα της ημέρας!).
...αλλά επειδή η αγάπη είναι τελικά ο πιο σημαντικός παράγοντας στην ζωή μας.
Αν δεν αγαπάς και αν δεν έχεις πάθος για αυτό που κάνεις (από μια σχέση μέχρι το επάγγελμα σου) τότε τίποτα δεν πάει παραπέρα.
Και δεν θα πώ το κλασσικό...αγάπησε τον εαυτό σου για να σε αγαπήσουν και οι άλλοι.
Εγώ συμφωνώ περισσότερο με το...μάθε να αγαπάς τους άλλους, και μέσα απο αυτούς θα αγαπήσεις και τον εαυτό σου.
Και είναι τόσο απλό το να δίνεις αγάπη...αρκεί βέβαια να έχεις και τα αποθέματα!!!
(αυτό το post το αφιερώνω με όλη μου την καρδιά στην πιο γλυκιά μάνα του κόσμου...
στην Γλυκερίτσα μου...που μου έχει δώσει αγάπη όχι για μια αλλά για 100 ζωές ακόμα)

Monday, February 12, 2007

Μ' αεροπλάνα...


Καινούργια εβδομάδα, όμως ίδιες παραστάσεις και εικόνες...
Εχω πάρα πολλά πράγματα στο κεφάλι μου και δεν ξέρω με ποιο να πρωτοασχοληθώ.
Άλλα πιο σημαντικά άλλα μικρότερης σημασίας, όμως ακόμα κι έτσι δεν παύουν να υπάρχουν.
Είναι μια από αυτές τις ημέρες που οι τάσεις φυγής έχουν χτυπήσει κόκκινα!
Θα ήθελα να μπορούσα να πάω στο αεροδρόμιο και να φύγω με το πρώτο αεροπλάνο που θα φεύγει προς οποιοδήποτε προορισμό.
Απλά να έφευγα μακρυά...

Thursday, October 26, 2006

ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ ΓΡΙΠΗ


Δεν αντέχω άλλο.
Εδω και 10 μέρες είμαι σε μια κατάσταση όπως του κυρίου στην φωτό!
Εχω δέκατα, τρέχει η μύτη μου, πονάνε τα κοκκαλάκια μου και το χειρότερο είναι ο βήχας.
Αυτός ο βήχας μπορεί επάξια να συναγωνιστεί γαϊδούρι!
Πέφτω να κοιμηθώ και ξυπνάω από το βήχα,
στη δουλειά μιλάω στο τηλέφωνο και κάνω τουλάχιστον 5 διακοπές σε κάθε τηλεφώνημα για να βήξω και να πιώ μια γουλιά νερό.
Ασε δε το τσάι...έχω καταναλώσει τουλάχιστον την φετινή σοδιά τσαγιού της Κίνας, αλλά προκοπή δεν είδα!
Εχω ξεκινήσει και αντιβίωση αλλά ακόμα δεν εχω δεί κάποια καλυτέρευση...
Το μόνο καλό της υπόθεσης είναι ότι εχω περιορίσει κατα πολύ το κάπνισμα, μόνο 2 τσιγάρα την ημέρα, αλλά και παραπάνω να ήθελα να καπνίσω δεν γίνεται διότι μετά φράζει εντελώς ο λαιμός!
Είναι βλέπεις και αυτός ο καταπληκτικός καιρός που είναι ότι πιο ιδάνικο για τα μικρόβια και τους ιούς!
Άντε να δούμε πότε θα αναρρώσω πλήρως...

Tuesday, August 29, 2006

ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΤΕΛΟΣ

Τρείς εβδομάδες διακοπών και πέρασαν...έτσι απλά και τόσο γρήγορα!
Χτές που ήταν η πρώτη μου μέρα στη δουλειά χάζευα για ενα δεκάλεπτο το ημερολόγιο το οποίο είχε μείνει στις 4 Αυγούστου, στην ημέρα που ξεκίνησε η άδεια μου. Τελικά ισχύει πως όταν περνάς καλά ο χρόνος κυλάει σε διαφορετική ταχύτητα...
Πάντως και άλλο τόσο να καθόμουν ειλικρινά δεν θα με πείραζε, μα και ποιόν θα τον πείραζε θα μου πείς! Βέβαια το ταμείον είναι μείον μέχρι και την Παρασκευή που θα πληρωθώ. Και χωρίς λεφτά δυστυχώς διακοπές δεν πας. Οπότε ας κάτσω στ'αυγά μου και ας ευχηθώ να είμαστε όλοι καλά και να ξαναπάμε διακοπές του χρόνου.
Τα των διακοπών θα τα γράψω σε επόμενα πόστ, διότι ο εγκέφαλός μου δεν είναι ακόμα σε πλήρη συγκρότηση οπότε και δεν μπορώ να συγκεντρωθώ για να γράψω. Είναι ακόμα διασκορπισμένος σε Τσαγκαράδα, Κισσό, Χορευτό, Ποτιστικά, Μηλιές, Νταμούχαρη, Πευκί και Ασμήνη.
Πρός το παρόν σκέφτομαι πως θέλω πάρα πολύ να πάω στους Stomp, όμως δεν υπάρχουν χρήματα για τέτοιο έξοδο. Οπότε μάλλον θα αναγκαστώ να βάλω το εισητήριο στην πιστωτική μου....χι χι χι.
Ε, τι να κάνω...έχουν ξανάρθει άλλες 2 ή 3 φορές, νομίζω, και πάντα κάτι τύχαινε και δεν πήγαινα να τους δω.
Ε, λοιπόν θα πάω...το αποφάσισα!

Saturday, August 12, 2006

καληνύχτα Αθήνα - καλημέρα Τσαγκαράδα




Πρίν απο λίγο τελείωσα με το πακετάρισμα, με χίλια ζόρια έκλεισε η βαλίτσα!
Κάθε χρόνο τα ίδια.
Λέω..."φέτος δεν θα πάρω πολλά πράγματα μαζί μου"
Τελικά...παίρνω πάντα πολλά μαζί μου.
Κυρίως ρούχα, απο τα οποία φυσικά καταλήγω να φοράω "εκείνο" το μπλουζάκι κατά το μεγαλύτερο μέρος των διακοπών!
Για να μην αναφερθώ και στο βαλιτσάκι νεσεσέρ που περιέχει διάφορα καλούδια, από σαμπουάν και μαλακτικό μαλλιών μέχρι κρέμα για τα τσιμπήματα και ότι άλλο μια γυναίκα θεωρεί απαραίτητο να κουβαλάει μαζί της στις διακοπές, χωρίς βέβαια να είναι σίγουρο πως θα τα χρησιμοποιήσει όλα!

Αύριο λοιπόν πρωί πρωί ξεκινάμε με τον Γιάννη μου για Πήλιο.

Θα γεμίσω τις μπαταρίες μου με ενέργεια,
το μυαλό μου με εικόνες,
και την ψηφιακή με αρκετές φωτογραφίες!

Καλό υπόλοπο διακοπών σε όλους σας λοιπόν....

Monday, August 07, 2006

Επιτέλους...



Μπορεί να φεύγω για διακοπές στις 13 Αυγούστου όμως από σήμερα είμαι επισήμως σε άδεια!!!
Απο σήμερα και για 3 εβδομάδες θα κάάάάάάθομαι...που έλεγε και ο Φωτόπουλος!
Ειδικά φέτος τις περίμενα πως και πως (ή μήπως και πέρσυ τέτοια εποχή έλεγα τα ίδια?)

Τι σου είναι η ψυχολογία...σήμερα αν και ξύπνησα στις 7 (το βιολογικό ξυπνητήρι λειτουργεί και στις διακοπές!) ούτε νύστα ένιωθα, ούτε στραβωμουτσουνιασμένη ήμουν!

Απολαμβάνω το καφεδάκι μου και γράφω...

Καλή σας ημέρα και καλή εβδομάδα.