ΑΓΙΟΣ Ο ΕΡΩΤΑΣ

Ξεροί καημοί και νερό θαλασσινό,

το σώμα σου κόλλησε στο σώμα μου

με τον πανσέληνο πόνο του χειμώνα.

Ακούς νερά που χύνονται στα μέσα των ποδιών σου,

ανάμεσα στα όνειρα σφαδάζει η ζωή μας,

ανάμεσα στα όστρακα παφλάζει η καρδιά μας.

Άγιος ο έρωτας, άγιος καημός

δικός μου και ο Αύγουστος με τις μεγάλες μνήμες

λέω "μάτια μου!" κι αστράφτει κεραυνός

θέλω θάλασσα κι ανοίγει ο ουρανός!

Πάνω από τη θάλασσα προς τη μεριά του ανέμου,

στα μαύρα ντύνεσαι κι ανοίγεις το σκοτάδι,

σηκώνεις τ’αστρα σε χορό

και το κορμί μου σ’άγριο ποτάμι

Άγιος ο έρωτας, άγιος καημός

δικός μου και ο Αύγουστος με τις μεγάλες μνήμες

λέω "μάτια μου!" κι αστράφτει κεραυνός

θέλω θάλασσα κι ανοίγει ο ουρανός!

Τραγούδι του Γιώργου Ανδρέου που έχω λατρέψει...

Αφιερώμενο πάντα σε εσένα που αγαπώ τόσο πολύ!

Φεγγαράκι μου λαμπρό...

Χτές το βράδυ πήγαμε βόλτα στο Μοναστηράκι. Είχα πολύ καιρό να πάω και είχα ξεχάσει πόσο πολύ μ'αρέσει να κάνω βόλτες εκεί. Στις καφετέριες δίπλα στις γραμμές του τρένου, στα στεναδάκια χαζεύοντας τα παλιά σπίτια.

Έχει μια γλύκα όλη η ευρύτερη περιόχη... Μοναστηράκι...Πλάκα...Θησείο.

Ήπιαμε και τις μπυρίτσες μας στους Διόσκουρους χαζεύοντας τους τουρίστες, οι οποίοι ήρθαν για διακοπές στην ηλιόλουστη Ελλάδα αλλά τους προέκυψε φθινόπωρο.

Πάντως εγώ τον προτιμώ έτσι τον καιρό, άλλωστε είμαι γνήσιο παιδί του χειμώνα και η ζέστη και ο καύσωνας δεν ήταν ποτέ το καλύτερό μου.

Απόψε έχει πανσέληνο κάτι το οποίο εγώ αγνοούσα. Το συνειδητοποίησα χτές όταν είδα την "μια νύχτα πρίν πανσέληνο" να φωτίζει τόσο όμορφα την Ακρόπολη. Την έβγαλα και μια φωτογραφία με το κινητό (η οποία δεν λέει και πολλά).

ΑΡΓΕΙ Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ...?

Σήμερα δεν πήγα στην δουλειά. Υπήρχε λόγος δεν λέω, χτές έπεσα στις σκάλες στο γραφείο. Κατέβηκα 8 σκαλιά σε στύλ τσουλήθρα! Όταν προσγειώθηκα το οπίσθιο σύστημα μου, έστελνε αμέτρητα σήματα πόνου στον εγκέφαλο μου, ο οποίος προσωρινός είχε βγεί εκτός λειτουργίας.
Τα αποτελέσματα της πτώσης άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους από το μεσημέρι της ίδιας μέρας. Μελανιές οι οποίες όσο πέρναγε η ώρα έπαιρναν όλο και πιό σκούρο χρώμα. Οπότε και σήμερα αποφάσισα να αράξω σπίτι για να ξεκουραστώ λιγάκι.
Τι το ήθελα...χίλιες φορές να πήγαινα στο γραφείο.
Ναι μεν ξεκουράστηκα σωματικώς αλλά κουράστηκα πνευματικώς! Διότι τελικά η ώρα περνάει πολύ αργά όταν είσαι μόνος στο σπίτι.
Ο Γιάννης ήταν στη δουλειά, όπως και οι φίλες μου. Η μάνα μου είχε κάτι δουλειές να κάνει οπότε και εκείνη ήταν άκυρη για πιθανή βόλτα. Ευτυχώς που υπάρχει και το internet οπότε και αντάλλαξα μερικά e-mail με τις κολλητές μου. Τα είπαμε λίγο και με την Δήμητρα μέσω msn στο διάλειμμα της από κάποια πειράματα στο πανεπιστήμιο της Αγγλίας όπου σπουδάζει. Μέχρι εκεί όλα καλά.
Την υπόλοιπη ημέρα για να περάσει η ώρα σέρφαρα γενικότερα στο διαδίκτυο.
Παράλληλα είχα και την τηλεόραση ανοιχτή να παίζει στο background.
Μόνο που είχα ξεχάσει το πόση απίστευτη σαβούρα παίζεται τα μεσημέρια στις κουτσομπολίστικες εκπομπές. Άκουσα τα πιο κουλά περιστατικά π.χ. γιατί η πρώην σύζυγος του άντρα μου ζεί σε μεζονέτα στα βόρεια προάστια ενω εμείς μένουμε σε διαμέρισμα 90 τετραγωνικών! Επίσης γιατί ο σύζυγος μου περνάει τις Κυριακές του με την πρώην σύζυγο του και τα παιδιά τους και οχι μαζί μου? Αυτά και άλλα τέτοια βαθυστόχαστα ερωτήματα βασανίζουν κάθε μέρα τους παρουσιαστές των κουτσομπολίστικων εκπομπών. Αργότερα σε άλλη παρόμοια εκπομπή είδα όλη την γκαρνταρόμπα του Φλωρινιώτη (άστραψε το μάτι μου απο το τόσο λαμέ!), έμαθα πως η πρώτη φορά που έκανε έρωτα ήταν φρίκη (τον ακριβές λόγο δεν τον διευκρίνησαν!), είδα την Μαίρη Σκόρδου στο νυχτερινό κέντρο όπου εργάζεται κάπου στην Πάτρα, επίσης την Βέρα Λάμπρου και την Στέλλα Μπεζεντάκου.
Τόση σαβούρα ήταν αρκετή για ενα μεσημέρι...οπότε και έκλεισα την τηλεόραση.
Τελικά από αλλού ξεκίνησα και αλλού κατέληξα. Άλλα ήθελα να γράψω και άλλα έγραψα.
Ήθελα να γράψω ότι δεν αντέχω άλλο την Αθήνα και ότι χρειάζομαι διακοπές επειγόντως, κάτι το οποίο δεν πρόκειται βέβαια να συμβεί πρίν τον Αύγουστο. Εκτός βέβαια από τις εξορμήσεις του Σαββατοκύριακου στο εξοχικό (καλά που υπάρχει και αυτό ας μην είμαι αχάριστη!).
Που θα πάει λοιπόν θα περάσουν οι μέρες και σύντομα θα φτιάξω βαλίτσα και θα φύγω για διακοπές!
Μέχρι τότε απλά τις ονειρεύομαι.