Wednesday, August 02, 2006

Καφές για δύο...



Ο πρωινός καφές είναι το καλύτερό μου.
Είναι πάντα ελληνικός, τουλάχιστον ο πρώτος της ημέρας.

Όταν τον πίνουμε παρέα μακριά από την Αθήνα τότε είμαι η πιο ευτυχισμένη γυναίκα του κόσμου.

Ξεχνάω όλες μου τις έννοιες και είμαι εκεί μόνο για σένα.

Ξημέρωσε, έφτιαξα καφεδάκια...έρχομαι να σε ξυπνήσω καρδιά μου.

Καλημέρα...


4 comments:

George Sou said...

Ποτέ δε μ’ άρεσε ο ελληνικός. Μα η μυρωδιά του, μου ξυπνά μνήμες υπέροχες.
Διακοπές, καφές, τάβλι, για δύο μόνο. Τι εικόνα...
Να κεράσω εγώ αυτή τη φορά;

Anonymous said...

Μμμμ..τι όμορφη στιγμή! Και όπως λένε η καλή μέρα απ' το πρωί φαίνεται!

Αύριο λέω να πιω ελληνικό στη δουλειά. Ζήλεψα!

margaritaraki said...

@ g help me

Εγώ πάλι τρελαίνομαι για ελληνικό καφέ...ειδικά αυτή η ιδιαίτερη μυρωδιά του μου φτιάχνει το πρωινό ξύπνημα.

Να κεράσεις εσύ αφού το θέλεις,
ελληνικούλι...αντέ και αμα έχω κέφια θα σου πω μετά και το φλιτζάνι΄!

margaritaraki said...

@ in silence

Εμένα πάντα η πρώτη κίνηση μόλις μπώ στο γραφείο είναι να παραγγείλω καφέ!

Και πάντα ελληνικό!

Καλά, πρέπει να σας τα εχω ζαλίσει με τον ελληνικό ε? χι χι χι