Friday, July 28, 2006

Γιατί μαμά ?


Γιατί μανούλα είσαι τόσο κακιά?
Γιατί κρατάς αυτό το ξύλο στα χέρια σου μανούλα?
Γιατί με χτυπάς μανουλίτσα μου? Δεν μ'αγαπάς πια?
Πονάω μαμά, σταμάτα σε παρακαλώ...
Ματώνω μαμά δεν το βλέπεις?
Ζαλίζομαι μαμά, σταμάτα να χτυπάς το κεφαλάκι μου...σταμάτα...
(σκέψεις κακοποιημένου επτάχρονου παιδιού, όπως της φαντάστηκα εγώ)

Και μετά το κενό, το απόλυτο κενό στο μυαλό του μικρού επτάχρονου παιδιού...

Κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, το παιδί αυτή τη στιγμή είναι εγκεφαλικώς νεκρό...
Θα παραμείνει στη ζωή για 48 ώρες με μηχανική υποστήριξη...
Το άκουσα το απόγευμα στις ειδήσεις.
Μάνα χτύπησε επανηλειμμένα το επτάχρονο παιδί της στο κεφάλι.
Είχε μάλιστα το θράσος να το πάει λιπόθυμο στο παρκάκι της γειτονιάς για να ισχυριστεί αργότερα πως το παιδί έπεσε και χτύπησε παίζοντας.

Και ερωτώ εγώ...μπορεί αυτή η γυναίκα να ονομάζεται μάνα?
Πως μπόρεσε να κάνει κάτι τέτοιο?
Και δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε και η τελευταία που το έχει κάνει και θα το ξανακάνει.

Υπάρχουν γυναίκες που δεν μπορούν να φέρουν στον κόσμο ενα παιδί, και άλλες που τα γεννούν αλλά τα σκοτώνουν με τα ίδια τους τα χέρια.

Μπορεί να ακουστεί πολύ σκληρό αυτό που θα πω, όμως ειλικρινά, εάν η ποινή αυτής της γυναίκας ήταν στο χέρι μου, τότε σίγουρα θα ήταν η θανατική ποινή.

2 comments:

Anonymous said...

Είναι αδιανόητο.
Τι να πεις;

Δεν υπάρχουν λόγια.


Παγωνιά τούτο το καλοκαίρι...

margaritaraki said...

@ in silence

Όντως, τι να πεις και τι να μην πείς...

Πάντως ενα είναι το μόνο σίγουρο, ο κόσμος μας πάει κατά διαόλου.